AddThis Deling -knoppen naar facebookfaceBookFacebookShare naar TwittertwitterTwitterShare naar PinterestPinterestPinterestShare naar Moreaddthismore3
Het is moeilijk voor een hondenvoogd of dierenarts om niet te hebben gehoord over honden en de ziekte van Lyme. Naar mijn mening heeft dit onderwerp meer angst en verkeerde informatie over deze ziekte gecreëerd dan nuttige nauwkeurige informatie en bewustzijn, en hoe blootstelling aan ziekten die teken dragen te voorkomen. Veel dierenartsen in het hele land over diagnose van huisdieren met de ziekte van Lyme, en behandelen vervolgens dieren met onnodige antibiotica ondanks huisdieren die geen symptomen van ziekte vertonen, die kunnen worden gebaseerd op een algemeen beschikbare interne combinatie Lyme Lyme Disease/Heartworm bloedtest.
Hoewel de ziektevinkjes van het Lyme-drijfveer zeker gebruikelijk zijn in bepaalde delen van het land (vooral de noordoosten en het Midwesten), zou een interne positieve test die op een veterinair kantoor wordt uitgevoerd, nooit de enige basis moet zijn voor het diagnosticeren van de ziekte van Lyme bij een patiënt. Vaak is deze diagnose onnauwkeurig en/of potentieel bang voor hondengeschermen dat hun huisdieren langetermijncomplicaties kunnen hebben. Een positieve Lyme -test op het kantoor van een dierenarts betekent eenvoudig dat een huisdier is blootgesteld aan de bacteriën die de ziekte van Lyme veroorzaakt die Borrelia burgdorferi wordt genoemd, maar niet noodzakelijkerwijs besmet. Er wordt vaak gedacht dat tot 90 procent van de honden, die van nature worden blootgesteld aan de ziekte van Lyme, nooit ziek worden en alle tekenen van ziekten allemaal alleen zonder antibiotica bestrijden.
En hoewel er nieuwere en zogenaamd meer nauwkeurige tests zijn die nu beschikbaar zijn in veel laboratorium, zoals de C6-antilichaamtest door IDEXX-laboratoria, is het de aanwezigheid van symptomen en snelle respons op de juiste antibioticatherapie (meestal 3-4 weken doxycycline), die de belangrijkste componenten zijn van het stellen van een “vermoedelijke” diagnose van de ziekte van Lyme bij een hond.
De meeste experts zijn van mening dat huisdieren die op deze tests zijn blootgesteld, maar geen symptomen van de ziekte van Lyme in het afgelopen jaar hebben, niet moeten worden behandeld met ongepaste lange antibiotica. Die huisdieren die symptomen hebben aangetoond van de ziekte van Lyme, zoals kreupelheid van een of meer ledematen, soms een verschuivende kreupelheid, koorts, lethargie, vergrote lymfeklieren op examen, evenals een incidentele bloedplaatjes- of rode bloedcelaandoeningen, en in zeldzamere gevallen een Een bepaald type nierziekte moet worden behandeld. Met de meeste bovengenoemde symptomen is de respons meestal snel (binnen 3-5 dagen bij de meeste honden).
In het geval van honden die een probleem hebben ontwikkeld waarbij ze eiwitten verliezen in hun urine (een nefropathie genoemd), met soms lage bloedalgingsniveaus en nierfalen, wordt ook de behandeling aangegeven; Tot op heden van deze blog zijn echter geen Lyme -bacteriële organismen geïsoleerd uit de lichamen van dergelijke getroffen dieren en antibiotica zoals doxycycline hebben deze huisdieren niet geholpen, waar de prognose erg slecht is. In feite geloven de meeste experts nu dat de reden waarom slechts een klein deel van de honden die worden blootgesteld aan de ziekte van Lyme ziek worden met eventuele symptomen, en zelfs een kleiner deel dat dit urine -eiwit ontwikkelt dat het nierprobleem verliest, in feite de immuunrespons van de patiënt is In een poging om van de infectie af te komen (d.w.z. een auto -immuunziekte genoemd), in plaats van de bacteriën zelf, veroorzaakt die de meeste problemen.
Dat is waarschijnlijk de reden waarom het organisme niet is gevonden in die huisdieren die worden getroffen aan de lyme nierziekte, en waarom doxycycline en andere antibiotica niet werken in die specifieke huisdieren. Het is deze waarschijnlijk overactieve immuunrespons op de bacteriën die veel veterinaire experts hebben die aarzelen om Lyme -vaccinatie aan te bevelen aan honden, die in sommige huisdieren theoretisch een overreactieve immuunrespons kunnen stimuleren. Dit is een zeer heet en controversieel onderwerp; De meeste veterinaire scholen bevelen op dit moment echter geen gebruik van deze vaccinatie aan.
Enkele jaren geleden kwam er een Lyme -vaccinatie op de markt voor mensen, maar vanwege auto -immuun en andere reacties werd deze vaccinatie van de markt gehaald. Ik heb zelfs vaak gehoord dat wijdverbreide Lyme -vaccinatie van honden zelfs wordt aanbevolen door dierenartsen aan dierenvoogden in staten waar de ziekte van Lyme zelden is gedocumenteerd. Het is om deze redenen dat ik Lyme -vaccinatie voor honden niet aanbeveel, in plaats daarvan me concentreren op tekenpreventie door natuurlijke maatregelen of meer conventionele medicijnen voor degenen die de voorkeur geven, zoals K9 Advantix II en frontline plus, of zeer effectieve kragen zoals preventiek kragen.
Of het nu gaat om natuurlijke preventieve maatregelen of meer conventionele maatregelen, het is tekenpreventie die het belangrijkst is bij het voorkomen van blootstelling aan Lyme en andere ziektevragen. Het is ook belangrijk voor dierenvoogden om zich bewust te zijn van de gemeenschappelijke misvattingen en over de diagnose van de ziekte van Lyme in dit land die ik hierboven heb besproken.Ziekte van Lyme